Yeni Doğan Bebeğiniz ile Kardeşinin İlişkisini Sağlamak

Kardeşler söz konusu olunca kıskançlık duygusu kontrol edilmesi zor bir duygu olabilir. Bu duygu bir sorun olarak değerlendirilmeden önce anne babalar bu duyguyu nasıl kontrol edebileceğini düşünmelidir. Çocuğunuzu anlayıp doğru hareket biçimini ona göre belirlemelisiniz.

Kıskançlığın ana nedeni sevdiği kişiyi başkasıyla paylaşmama isteğidir ve temelinde güvensizlik yatar. Çocuğunuz kardeşi olana kadar ona yöneltilen ilgi ve dikkatin bir anda kardeşine yöneltildiğini fark edince rahatsızlık duyar. Tepkisini kardeşine karşı gösterse de asıl kırgınlığı ve kızgınlığı anne babaya karşıdır. Kendisini terk edilmiş, desteksiz ve güvensiz hisseder.

Kıskançlık ortaya çıkınca çocuğunuzda bazı değişiklikler fark edebilirsiniz. Örneğin normalden daha fazla sinirli ve agresif tavırlar sergilerler. Gelişim dönemlerinde ters etki gözlemleyebilirsiniz. Altına yapma, biberonla beslenme isteği, bebekçe konuşma, emekleme gibi hareketleri olabilir. Annenin yeni doğan kardeşiyle ilgilendiğini gördükçe anneye daha çok bağlanır, okula gitmek istemeyebilir. Kardeşine vurma, ısırma gibi olumsuz davranışlar sergiler ve onu komşuya verme, hastaneye götürme, çöpe atma gibi kendince planlar yapar.

Bu durumlarla karşılaşmadan önce ve o esnada sakin kalmalı ve çocuğunuzu anlamalısınız. Bizden size birkaç öneri;

• Bebeğiniz dünyaya gelene kadar büyük kardeşi bu duruma hazırlayın. Ona abilik veya ablalık kavramları hakkında bilgi verebilir veya eğitici kitaplardan yararlanabilirsiniz. Doğuma kadar onunla gelecek hakkında planlar veya sohbetler yapabilirsiniz. Nasıl bir durumla karşılaşacağını bilmek onu rahatlatır.

• Sahip olduğu her şeyi kardeşiyle paylaşmasını istemeyin. Zaten kardeşi olduktan sonra onun için en önemli olan anne babasını bile kardeşiyle paylaşmak zorunda kalacak. Bu kadar fedakarlıktan sonra en sevdiği oyuncağı, kitabı veya çikolatasını paylaşmasını talep etmeyin. Zorlayıcı olarak bunu yapması ilişkiyi güçlendirmez aksine zayıflatır.

• Birbirleri ile kıyaslamayın. Rekabetin onları teşvik edebileceğini düşünebilirsiniz. “Bak kardeşin ne güzel yemeğini yedi” şeklinde bir tavır onu teşvik etmez. Aksine kıskançlık ve sinir duygusunu arttırır.

• Kıskanç olmasını değil, iyi bir abi/abla olmasını odağınıza alın. Kıskanç olmanın yanlış veya doğru olduğunu çocuğunuza göstermeyin. Olaylara onun açısından yaklaşın. “Neden kardeşine vermiyorsun?”, “Onu bilerek mi ağlattın!” şeklinde cümleler kurmayın. Bunun yerine ne kadar iyi bir abla veya abi olduğundan bahsedin. “Ben mamayı hazırlayana kadar kardeşinle kaldığın için çok cesursun, sen yanındayken o hiç korkmuyor.”, “Oyuncağını kardeşine verdiğin için teşekkür ederim. Sen iyi bir abisin.” gibi cümleler çocuğunuzu rahatlatır.

• Empati kurun ve duyguların gerçek olduğunu anlayın. Bu durum karşısında üzülmeyin. Onu anlayın ve anladığınızı ona hissettirin. Sürecin zor olduğunu ama her şeyin zamanla düzene gireceğini ona anlatın.